بخوان محمد، به اندازه همه ما بخوان

ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد
دل رمیده ما را انیس و مونس شد
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
بغمزه مسئله آموز صد مدرس شد
ببوی او دل بیمار عاشقان چو صبا
فدای عارض نسرین و چشم نرگس شد
بصدر مصطبه ام می نشاند اکنون دوست
گدای شهر نگه کن که میر مجلس شد
طربسرای محبت کنون شود معمور
که طاق ابروی یار منش مهندس شد

در هنگامی که بشریت در کویر خشک رذایل گرفتار بود؛ مردی در دل کوههای مکه، خدا را عبادت می‌کرد. در کنار بتها و ظلمها زندگی کرد ولی هیچ‌گاه بت را سجده نکرد و دامن مقدسش به ظلم آلوده نشد.
به فرمودۀ امام حسن عسکری (ع):« چون چهل سال از عمر ایشان گذشت؛ حق تعالی دل او را بهترین دلها و خاشع‌تر و مطیع‌تر و بزرگتر از همه دلها یافت. پس به دیده آن حضرت نور دیگر داد و امر فرمود که درهای آسمان را گشودند و فوج فوج ملائکه به زمین آمدند و آن حضرت نظر می‌کرد و ایشان را می‌دید و رحمت خود را از ساق عرش تا سر آن حضرت متصل گردانید. پس جبرئیل فرود آمد و اطراف آسمان و زمین را فرو گرفت و بازوی آن حضرت را حرکت داد و گفت: یا محمد بخوان، فرمود: چه بخوانم، گفت:
«اقرء باسم ربک الذی خلق خلق الانسان من علق»

دوستان عزیز

ضمن تبریک عید سعید مبعث و آرزوی توفیق جهت انجام اعمال این شب و روز برگزیده خداوند سبحان در ماه برگزیده خدای متعال، جهت ادخال سرور در قلوب مؤمنین  با پاسخ گویی به سؤالات زیر در مسابقه ما شرکت کنید و در صورت برنده شدن جایزه ببرید:

سؤال اول: چرا در مفاتیح الجنان از اعمال مؤکد امشب زیارت حضرت امیرالمؤمنین وارد شده است؟ مگر پیامبر در این شب به رسالت مبعوث نشده اند؟

سؤال دوم : در یک پاراگراف ویژگی های زمان جاهلی در هنگام بعثت پیامبر و توصیفاتی از پیامبر را از زبان "مولا امیرالمؤمنین" بیان کنید. (مثلاً خطبه دوم نهج البلاغه)

جواب ها رو روز شنبه همین هفته به مسؤول کتابخانه تحویل بدید. نتایج مسابقه از طریق همین وبلاگ اعلام خواهد شد.

به مناسبت اردوی مشهد

در این وضع غم‌انگیز، نگاه دلِ امید فقط سمت رضا بود،

رضا کیست؟ رضا نور دل احمد مختار،

نشان کرم حیدر کرّار،

فروغ دل زهرا،

امید حسن و پورِ حسین و حرمش باب حوائج،

چو سقای علمدار،

منار حرمش اُستُن عرش است،

همانجا که پر و بال ملائک همه فرش است،

و آن گنبد زرین، چونان قلب رساند نفس عشق به عالم،

رئوف است و رحیم است،

به هر بندۀ غم‌دیده کریم است،

به هر جای جهان گر که گرفتار شود صاحب دردی،

و شرمنده شود غیرت مردی،

نِگَهش سوی همین پاک حریم است،

حریمی که بهشت است برای قدم عاشق زائر،

خدایا برسان سوی خراسان قدم جمع گدا را.

احساس میکنم که نباشی بهارنیست

              السلام علیک یا ربیع الانام و نضرةالایام


سـلام بـر تـو ای بهـار خلایـق و خرمـی روزگار!


این پست اصلاً سیاسی نیست. 

هر چقدر فکر کردم دیدم نمی شود تنها به بهانه سیاست و شعار زدگی سخن از "ربیع الانام" را حذف کرد...تنها به بهانه این که تبلیغ یا ضد تبلیغ برای جناح خاصی باشد...

لطفاً شما هم از این پست برداشتی غیر از حقیقتی که بین همه ما مشترک است نداشته باشید. 

امیدوارم در دعاهای سال نو، "صاحب اصلی" فراموش نشه!


سین اول و آخر هفت سین :

"سلام علی آل یاسین"



احساس میکنم که نباشی بهارنیست

                       شعری میان دفتر این روزگار نیست

 

معطوف میشود به شما حس واژه ها

                      آقا خودت بگو مگر این افتخار نیست؟

 

من با سروده های همه شرط بسته ام

                       بیتی بدون نام شما ماندگار نیست


سین سلام سفره ی تحویل سال نو

                      معنای این قصیده مگر انتظار نیست؟

 

روزی ظهور میکنی و میرسد بهار

                     اما به ماه وسال و زمان اعتبار نیست

 

تقویم هم به گفته ام اقرار میکند

                   سوگند میخورد که نباشی بهار نیست